Prace
przygotowawcze na placu budowy trwały od 10 września 1987 roku. W tym dniu Jerzy Cichosz, geodeta, wytyczył działkę budowlaną przy ul. Murckowskiej, przeznaczoną pod budowę kaplicy. 12 września obowiązki kierownika budowy obejmuje Jan Czardybon, który doprowadził dzieło do końca. Najważniejszym wstępnym zadaniem była niwelacja terenu oraz budowa zaplecza gospodarczego, które wybudowano w ciągu jednego miesiąca. W budynku gospodarczym zakończono prace 12 listopada 1987 r. a całość budowy zabezpieczono na okres zimy 19 listopada. Najważniejszym jednak wydarzeniem tego roku było uruchomienie tymczasowej kaplicy, która ustanowiona została dekretem Władz Kościelnych z dnia 7 listopada 1987 roku, a poświęcona dnia 26 listopada tego roku przez ks. bpa Damiana Zimonia. Odtąd służyła ona miejscowej wspólnocie wiernych do sprawowania kultu do dnia poświęcenia nowego kościoła. Codzienna Msza Św. oraz różne nabożeństwa w ciągu roku skupiały mieszkańców Ławek, integrując ich w zwartą wspólnotę. To pomagało bardzo w mobilizacji mieszkańców do czynu społecznego przy budowie właściwego obiektu sakralnego. Kaplicę tymczasową wraz z zapleczem gospodarczym wyburzono po zakończeniu budowy na przełomie kwietnia i maja 1995 roku. Większość prac na budowie wykonywano systemem gospodarczym przy udziale miejscowej ludności. Korzystając z zapisów w „Dzienniku budowy" , można stwierdzić, że praca przebiegała bardzo rytmicznie, sprawnie. Było to możliwe wyłącznie poprzez wielkie zaangażowanie społeczne całej wspólnoty. Uwzględniając warunki, jakie w tamtych latach istniały do przeprowadzenia każdej budowlanej inwestycji, należy z naciskiem odnotować, że prace były |
planowane,
dobrze przygotowywane i realizowane systematycznie przy udziale kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu osobowych grup. Ta wzorowa organizacja pracy była niewątpliwą zasługą ks.Stanisława Achtelika, który potrafił stosunkowo małą wspólnotę wiernych zmobilizować do kilkuletniego stałego, prawie codziennego wysiłku. „Przymiarką" do budowy była rozbiórka znajdującego się na granicy przyszłej parafii od strony Krasów budynku dawnego młyna. Budynek był własnością rodziny pana Skiby. Rozbiórka ta rozpoczęła się 1 lipca 1987 r. i trwała kilka dni przy wielkim zaangażowaniu społecznym. To zachęcało do podjęcia innych, większych czynów. Parafia przystąpiła do przetargu na rozbiórkę części budynków starej cegielni w Wesołej. Wygrano przetarg z 3 firmami budowlanymi. Argumentami w przetargu były niskość kosztów oraz termin wykonania zlecenia. Proponowano termin trzytygodniowy, a budynek rozebrano w przeciągu jednego tygodnia. Materiał z rozbiórki przewieziono do Ławek łącznie z gruzem, który posłużył do niwelacji, czyli podwyższenia terenu okalającego budowę. W czasie budowy sporo zaoszczędzono poprzez wielokrotne użycie drewna szalunkowego, planując odpowiedni rozkład w czasie robót w części sakralnej i mieszkalno-katechetycznej. Podstawą finansową była wieloletnia ofiarność miejscowej ludności jak i parafii, w których przeprowadzano zbiórki pieniężne. Za wszystko należy się ludziom wdzięczność. Bez tych różnorodnych form ofiarności nie można byłoby myśleć o podejmowaniu tak kosztownej inwestycji przez tak małą wspólnotę. |